Neo-Nazizim

Neo-Nazizm veya yeni Nazizim, II. Dünya Savaşı'ndan sonra nasyonal sosyalizmi yeniden canlandırmak ve bu amaçla nasyonal sosyalist yönetimleri demokratik veya silahlı yollarla başa geçirmeyi hedefleyen veya nasyonal sosyalizmi savunan tüm siyasi hareket ve düşüncelere verilen ortak isimdir.

^{Nazi Almanyası'nın 8 Mayıs 1945 tarihli yenilgisiyle beraber nasyonal sosyalist rejim çökmüş, Almanya 1949'a kadar Müttefik Devletler'in işgali altında kalmıştı. İşgal boyunca nasyonal sosyalizme ait olan her şey kaldırılmış ve bu düşünceler Alman halkının zihninden silinmeye çalışılmıştır. Ancak Almanya başta olmak üzere birçok Avrupa ülkesinde ve bütün dünyada nasyonal sosyalizme duyulan ilgi tükenmemiştir}

^Etmimoloji

^{Neo", Yunanca bir sözcüktür ve "yeni" anlamına gelmektedir. Neo-Nazizm, "yeni nasyonal sosyalizm" veya "yeni nazizm" olarak da çevrilebilir} 

^{Neo-Nazizmin siyasal felsefesi, genel bir bakış açısıyla bakıldığında Adolf Hitler'in doktrinindeki gibidir: Anti-komünist ve anti-kapitalist ekonomik sosyalizme dayanan radikal milliyetçilik, antisemitizm, ırkçılık, popülizm ve şovenizm. Neo-Naziler, 1945 öncesi nasyonal sosyalizminden farklı olarak Alman ırkının üstünlüğü savunmamaktadırlar, bunun sebebi II. Dünya Savaşı sonrasında nasyonal sosyalizmin yalnızca bir Alman ideolojisi olmaktan çıkmış olmasıdır. Neo-Nazizm "devrimci" sayılabilecek bir fikriyata sahiptir ve bu devrimcilik anlayışı sol görüşten çok farklı bir anlayış sunmaktadır. Neo-Nazilerin düşünceleri "sağ devrimcilik" veya "ulusal devrimcilik" olarak nitelendirilebilir çünkü amaçları toplumu ve devleti nasyonal sosyalizme göre yeniden yaratmaktır. Örneğin Alman neo-Naziler günümüzdeki Almanya Federal Cumhuriyeti devletine karşı muhalif bir tavır sergileyerek mevcut sisteme karşı olan bir görüş benimsemişlerdir. Neo-Naziler arasında "yoldaşlık" kavramı çok sıkıdır ve örgütlenmenin temelini oluşturur. Kullandıkları semboller, bayraklar ve giyim tarzları ortaktır. Toplumdan ve devletten gelen baskılara rağmen fikirlerini savunmaktan çekinmezler, bazı zamanlarda yürüyüşler yaparlar. Neo-Naziler düşünsel savunmanın dışında fiziksel şiddete de başvurabilmektedirler. Yaptıkları yürüyüşler esnasında ideolojik rakipleri olan komünistler ve anarşistlerle karşılaşmaları durumda genellikle sözlü tartışmalar ve laf atmalar yaşansa da, kavga da çıkabilmektedir}